قُل مَن رَبُّ السَّماواتِ وَالأَرضِ قُلِ اللَّهُ ۚ قُل أَفَاتَّخَذتُم مِن دونِهِ أَولِياءَ لا يَملِكونَ لِأَنفُسِهِم نَفعًا وَلا ضَرًّا ۚ قُل هَل يَستَوِي الأَعمىٰ وَالبَصيرُ أَم هَل تَستَوِي الظُّلُماتُ وَالنّورُ ۗ أَم جَعَلوا لِلَّهِ شُرَكاءَ خَلَقوا كَخَلقِهِ فَتَشابَهَ الخَلقُ عَلَيهِم ۚ قُلِ اللَّهُ خالِقُ كُلِّ شَيءٍ وَهُوَ الواحِدُ القَهّارُ
صادقی تهرانی
بگو: «پروردگار آسمانها و زمین کیست؟» بگو: «خداست!» بگو: «پس آیا جز او سرپرستانی گرفتهاید، حال آنکه اختیار سود و زیان خودشان را (هم) ندارند؟» بگو: «آیا نابینا و بینا یکسانند؟ یا تاریکیها و روشنایی همانندند؟ یا برای خدا شریکانی نهادهاند (که) همانند آفرینش او آفریدهاند، پس (در نتیجه، این دو) آفرینش بر آنان مشتبه شدهاند؟» بگو: «خدا آفرینندهی هر چیزی است و اوست یگانهی قهار.»