41يا صاحِبَيِ السِّجنِ أَمّا أَحَدُكُما فَيَسقي رَبَّهُ خَمرًا ۖ وَأَمَّا الآخَرُ فَيُصلَبُ فَتَأكُلُ الطَّيرُ مِن رَأسِهِ ۚ قُضِيَ الأَمرُ الَّذي فيهِ تَستَفتِيانِخرمشاهیای دو هم زندان من، اما یکی از شما دو تن به سرور خویش [دوباره] شراب مینوشاند، و اما دیگری بر دار میشود و پرندگان از سر او میخورند، چیزی که در باب آن از من نظر خواستید، سرانجام یافته است