2مَلِكِ النّاسِخرمدلبه مالک و حاکم (واقعی) مردمان. 1«مَلِکِ»: صاحب. فرمانروا. عطف بیان، یا بدل، و یا صفت (رَبِّ) است (نگا: اعرابالقرآن درویش).