75إِنَّ إِبراهيمَ لَحَليمٌ أَوّاهٌ مُنيبٌخرمدلواقعاً ابراهیم بسی بردبار و آهکشنده و توبهکار بود. 1«لَحَلِیمُ»: بردبار و شکیبا. «أَوَّاهٌ»: آهکشنده. آه او به خاطر مصائبی بود که دامن مردم را گرفته بود. دلسوزانه به حال آنان تأسّف میخورد. «مُنِیبٌ»: رجوعکننده. برگردنده به خدا. توبهکار.