102فَهَل يَنتَظِرونَ إِلّا مِثلَ أَيّامِ الَّذينَ خَلَوا مِن قَبلِهِم ۚ قُل فَانتَظِروا إِنّي مَعَكُم مِنَ المُنتَظِرينَصادقی تهرانیپس آیا جز مانند روزهای کسانی را که پیش از آنان در گذشتند، انتظار میبرند؟ بگو: «انتظار برید که من (نیز) با شما از منتظرانم.»