205وَاذكُر رَبَّكَ في نَفسِكَ تَضَرُّعًا وَخيفَةً وَدونَ الجَهرِ مِنَ القَولِ بِالغُدُوِّ وَالآصالِ وَلا تَكُن مِنَ الغافِلينَصادقی تهرانیو در خودت [:جانت] پروردگارت را - بامدادان و شامگاهان - با تضرّع و ترس - بیصدای بلند - یاد کن و از غافلان مباش.